Көшпенділердің табиғатты қызығушылықпен, ықыласпен бақылауы қоршаған ортаның көптеген заңдылықтарын метафоралық тұрғыдан түсінуге, уақытты, циклділікті түсінуге және, әрине, оларды әлемнің тілдік бейнесінде бекітуге әкелді. Осындай құбылыстардың қатарында «мизан көк» деп аталатын кезең де бар. Бұл уақыт ерте көктемде, жас шөп қарды жарып өсе бастаған кезде келеді. «Мизан» араб тілінен аударғанда «өлшеу», «таразы» дегенді білдіреді. Демек, бұл тепе-теңдіктің орнығу уақыты, яғни өтіп бара жатқан қыс пен алдағы көктем және олардың теңелуі. «Мизан» сөзі күн мен түннің теңелу мезгіліне қатысты, ал «мизан шуағы» – (мизан – таразы, шуақ – кезең, уақыт ұзақтығы) күз бен қыстың теңелу уақытына қатысты қолданылады.
Халық арасында бұл уақыт мезгілі киелі болып, жақсылық пен жамандықты, жарық пен қараңғылықты, т.б. реттейтін нышандық уақыт ретінде фольклорда кеңінен көрініс тапқан.
